İngilizcenin Tarihçesi



İngilizce, Cermen kökenli bir dildir. Kavimler Göçüyle yer değiştirmiş Cermen kavimlerinin Britanya Adalarında yaşayan Keltleri sürerek bu adalara getirdikleri dildir. Adını adaya yerleşen ve Saksonlarla karışan Angluslardan almıştır. Bu kavimler dillerine “Anglik” demişlerdir. Cermen kavimleri tarafından Britanya Adaları’nda kullanılmasına dayandırılarak, filologlar tarafından kaynağının Almanca olduğu savunulmaktadır.


Roma İmparatorluğu döneminde Britanya adalarına gönderilen rahipler, buraya İncil’in başlıca çevirilerinden birinin dili olan Latince’yi getirmiş ve uzun yıllar Latince’nin etkisi baş göstermiştir. Daha sonra güneyden gelen Fransızlaşmış bir halk olan Normanların istilâları ile “Normanca” denilen Fransız lehçesi ile karışmıştır. Yönetici sınıf bu dili konuşurken köylü sınıfı olarak kabul edilen halk Eski İngilizce’yi konuşmaktaydı. 1066’da Hastings Savaşı ‘yla Fâtih William adaları ele geçirirek uzun yıllar boyunca Normancanın yerleşmesine sebep olmuştur. Normanların İngiltere’yi fethi, aynı zamanda İngiltere’nin son fethidir.


Günümüzde İngilizce Amerika Birleşik Devletleri’nde, Birleşik Krallık’ta, Avustralya’da, Kanada’da, Güney Asya’nın bir bölümünde, Mısır’da ve Afrika’nın belirli kesimlerinde anadil ya da ikinci dil olarak konuşulmaktadır.

0 Response to "İngilizcenin Tarihçesi"

Yorum Gönder